ตอนที่ 9
คำเตือนของเพื่อนรักทำให้วีกิจฉุกใจคิด เอ่ยเสียงเครียด
“แกคงไม่บอกเรื่องนี้กับนินนะ...เรารู้กันแค่แก ฉันกับคุณศร”
“เออ...ฉันกับศรไม่พูดอยู่แล้ว”
“มันไม่มีปัญหาอะไรแล้วล่ะ เด็กไปอยู่บ้านแม่ไม่มารบกวนฉันอีกแล้ว”
“ยังไงแกก็ระวังไว้ แล้วก็...ควรอยู่ให้ห่างยัยเด็กคนนี้ให้มากที่สุด!”
ooooooo
มุนินทร์นัดเจอเจนภพช่วงไปดูงานที่อังกฤษ หนุ่มใหญ่อดีต ผอ.กระทรวงตอบรับด้วยความเต็มใจ ยินดีมากได้เจอหน้าหลานสะใภ้คนใหม่ของตระกูล ต้อมตามพ่อมาห่างๆและแอบถ่ายคลิปพ่อเจอมุนินทร์ไว้ สีหน้าโกรธแค้นโดยไม่รู้และไม่ได้ยินด้วยซ้ำว่าพ่อกับมุนินทร์คุยกันเรื่องอะไร
เจนภพหนักใจเรื่องนพนภา แม้จะปั้นหน้ายิ้มแย้มแต่มุนินทร์ก็จับอาการได้
“เสียใจด้วยนะคะเรื่องอานภา แต่ฉันขอยืนยันค่ะ... คุณศรุตกับอานภาไม่มีอะไรเกินเลย แค่อานภารู้สึกดีที่เขามาเป็นที่ปรึกษาปัญหาชีวิตให้เท่านั้นเอง”
“ที่จริงผมก็รู้นะว่านภาคงไม่คิดอะไรกับนายนั่นหรอก”
“อ้าว...แล้วทำไมคุณ...”
“ผมขาดสติน่ะตอนนั้น ยอมรับเลยว่าพอเห็นคลิปนภาเต้นรำกับนายนั่นแนบสนิทกันขนาดนั้นมันหึงหน้ามืด”
มุนินทร์อ้าปากค้างก่อนยิ้มกว้าง เย้าขำๆ “แสดงว่าอายังรักอานภามากๆน่ะสิคะ”
เจนภพพยักหน้ารับอย่างหมดฟอร์ม “ใช่...จากมานานขนาดนี้ถึงได้รู้ว่าผมรักเขามากขนาดไหนชีวิตผมคงขาดเขาไม่ได้ เฮ้อ...เวลาอยู่ใกล้ก็ไม่เห็นค่านะคนเรา”
“ใจเย็นค่ะ...คงได้เวลาปรับความเข้าใจกันแล้วล่ะค่ะ”
มุนินทร์ใจชื้นที่เจนภพมีใจรักนพนภาไม่เปลี่ยนแปลง เอาใจช่วยและสัญญาจะหาทางช่วยสุดความสามารถ เจนภพซึ้งใจมากก่อนหน้าเสียเมื่อมุนินทร์ขอเจอต้อม...
บรรยากาศที่อังกฤษไม่สดใสนัก เช่นเดียวกับสวัสดิภาพของฤทัยกับป้างที่โดนพวกรัชนกจับขัง
ป้างโวยวาย “มันจะขังเราไว้ทำไมวะ!”
“เราไม่น่าหลงผิดมาร่วมมือกับมันตั้งแต่แรกเลย”
“ที่จริงเราปฏิเสธพวกมันไปแล้ว จำได้ไหมหลังจากไปบ้านยัยมุนินทร์ที่เพชรบูรณ์เรากลับมาหามันที่นี่อีกครั้ง...”
ฤทัยพาตัวเองย้อนอดีตอีกครั้ง จำได้ว่าตนเปลี่ยนใจไม่ร่วมมือหลังจากรู้แผนการของพวกรัชนก
“นี่คุณจะให้หนูไปยั่วยวนสามียัยนั่นเหมือนกับไปเป็นเมียน้อยแย่งสามีเขางั้นเหรอ ไม่นะ...หนูไม่ทำ!”
รัชนกไม่ยี่หระท่าทางเด็กสาว อธิบายเสียงอ่อน “ฟังให้จบก่อนค่ะ...น้องไม่ถึงขั้นเอาตัวเข้าแลกหรอกแค่ยั่วยวนแล้วสร้างหลักฐานเช่นรูปถ่ายหรือสถานการณ์ล่อแหลม เช่น...น้องอยู่กับนายวีกิจในห้องนอนตามลำพังให้นังมุนินทร์มันเข้าใจผิดและหึงหวงจนขาดสติและไม่มีวันไว้ใจกันอีกเลย จากนั้นน้องก็หมดหน้าที่...จบจ๊อบง่ายๆแค่นี้เอง”
“ไม่...หนูทำไม่ได้ หนูไม่แก้แค้นให้พ่อด้วยวิธีนี้หรอก”